Abdülkerim Suruş’un mektubu, İslam bilim, ahlâk ve öğretisinin bir sonucu olarak; İslam’ın hoşgörüye dayalı irfanî ve ahlakî yönünün fıkhî ve hukukî yönüne kurban edildiğini düşünen, alanında yetkin bir elden çıkmış bir mektuptur ve aynı zamanda siyasal İslamcılığın İran sahasındaki 43 yıllık serüveniyle nereye ve nerelere evrildiğini, nasıl savrulduğunu gösteren bir paradigma niteliğindedir. İran’da abdest ve […]