Adana Erkek Lisesi (2000), Hacettepe Üniversitesi Kamu Yönetimi Bölümü (2004) mezunu. Radikal demokrasi üzerine teziyle Hacettepe Üniversitesi’nde yüksek lisansını (2006) tamamladı. Ankara Üniversitesi Siyaset Bilimi ve Kamu Yönetimi Bölümü’ndeki doktorasını küreselleşme-karşıtı hareket ve Sosyal Forumlar üzerine yazdığı tezle bitirdi (2012). Bu çalışma çeşitli değişikliklerle Sosyal Forum’dan Öfkeliler’e (İletişim Yayınları) adıyla basıldı. Birikim, BirGün, Radikal İki, bianet gibi mecralarda yazıları yayımlandı. Ayrıca Adana Futbolu (Mustafa Uçar ile birlikte) ve Mağlubu Anlatmak (İslam Çupi Seçme Yazıları, cilt 3, Barış Karacasu ile birlikte) kitaplarının derleyenlerindendir. Halen Niğde Ömer Halisdemir Üniversitesi Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler Bölümü’nde çalışmaktadır.
Son AP seçimlerinin kör topal devam eden Avrupa’nın birlik olma fikrini zedelediği söylenebilirse de henüz öldürücü hamleyi vurduğu söylenemez. Bu küçük kıta, farklılıklarıyla bir arada durmayı başardığı için dünyanın geri kalanından olumlu anlamda ayrılabilmişti. Özgülüğün yerel grupların tekelinde değil birlikte mücadeleyle kazanılacağı fikrini yerleştirebilmek, Avrupa halkları arasında yeniden ortak duyuyu geliştirebilmek, bu hamleyi mümkün olduğunca geciktirecek.
1 Mayıs’lar, eskinin anılması, övülmesi ya da ona üzülmek yerine yeni nesil emekçi kitlelerin bu mücadeleye, düşen ama hâlâ devam eden dirence katılımını sağlamakla canlı tutulabilir. Sadece çalışma ilişkilerinin değil yeni bir hayatı birlikte kurmanın siyasetini örgütleyebilmek için gelecek nesillerin bugünkü deneyimlerinin dikkate alınması gerekiyor.
Yetkilendirme gücüne sahip olan halktan, lideri takip etmek/onaylamak zorunda olan halka doğru geçiş, sistemi demokrasi olmaktan uzaklaştırıyor. Yerel seçimler de genel işleyişin bir kopyası olmanın ötesine geçemiyor.
Bir “büyük resim” göreceksek, o da düşünsel krizin resmidir. Bu da Hollanda özelinde ve Avrupa’daki aşırı-sağ/sağ popülizm deneyimlerinde liberalizmin krizi gibi görünüyor. Hoşgörü merkezli gelişen düşünce, bugün hoşgörüsüzlüğe karşı ne yapacağını bilemez durumda, çünkü ürettiği kurumlar (seçim ve meclis gibi) bizzat bu sorunu üretiyor.
© 2024 – Sitede yer alan fikirler yazara aittir ve Perspektif’in editoryal tercihlerini yansıtmayabilir. Kaynak gösterilmesi ve link verilmesi kaydıyla kısmen alıntı yapılabilir.
