Emekliler ve sabit dar gelirlilerin sistemdeki yeri, “maddî çıkarları karşılanması gereken bir grup olarak değil, genel dengeler içinde aşılması gereken istatistik bir değer olarak” görülüyor ve önemsizleştiriliyor. Pekâlâ önemli olan ne? Önemli olan makro-ekonomik dengelerdir. Bireyler ise istatistik bir değer, bir meta değerdir; o kadar. Bu mantıkta kişi yok, meta vardır. Birey yok, makro dengeler vardır.