İLKE Vakfı Toplumsal Düşünce ve Araştırmalar Merkezi’nde araştırmacı olarak çalışmaktadır. Türkiye’deki toplumsal yapıya dair çalışmalar yürütmektedir. Marmara Üniversitesi Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler Bölümü’nde yüksek lisansına devam etmektedir.
TÜİK’e göre en üst ve üst seviye grubunda yer alan hanehalklarının yaklaşık üçte biri İstanbul’da bulunuyor. Anadolu’daki küçük ilçelerin yaşlanan yapısıyla İstanbul’un merkezileşmiş gücü sosyoekonomik dengesizliği büyütüyor. Türkiye’de bölgesel kalkınmadaki eşitsizlikler ise uzun süredir varlığını sürdüren yapısal bir sorun.
Türk futbolunun “tüketen değil üreten, dışa bağımlı değil kendi kendine yeten” bir yapıya dönüşmesi zorunlu. Aksi hâlde Süper Lig, temposuz, masraflı ve başarısız kalmaya mahkûm.”
İstanbul’un deprem riski, yalnızca fiziksel altyapının zayıflığıyla sınırlı değil; sosyal eşitsizlikler, mekânsal adaletsizlikler ve yönetsel yetersizliklerle derinleşen, çok katmanlı bir kırılganlık alanıdır. Nüfus yoğunluğu, açık ve kamusal alanların yetersizliği, altyapı sistemlerindeki baskı ve kontrolsüz yapılaşma, afetlere müdahale kapasitesini zayıflatmakta ve afet yönetimini daha karmaşık hale getirmektedir.
Antalya Diplomasi Forumu 2025’in katılımcı profili, Türkiye’nin dış politika önceliklerini, bölgesel angajmanlarını ve uluslararası düzlemdeki pozisyonunu çok yönlü biçimde analiz etmeye imkân tanımaktadır.
Sunduğu ekonomik ve sosyal fırsatlar açısından Türkiye’nin en dinamik kentlerinden biri olan İstanbul’da ilçeler arasındaki sosyoekonomik uçurum eğitim olanaklarına da yansıyor. Eğitimin sosyoekonomik statüyü belirleyen temel unsurlardan biri olduğu göz önüne alındığında, kamusal hizmetlerdeki eşitsizlik uzun vadede toplumsal ayrışmayı daha da pekiştirme riskini beraberinde getiriyor.
