Mizahın hem politik olanı hem de sosyal olanı eleştirinin konusu yapabilmesi ancak siyasal ve sosyal olanın kendisinin de yozlaşmayı aşma potansiyeli üretebilecek kültürel bir dinamizm süreci ile yenilenmesine bağlıdır. Sosyal yapıyı apolitik olarak dizayn edip tüketim pornografisinin deneysel alanı haline getirmek, mizahın da eleştirel aklını yok edip onu hazzı besleyen bir aparata dönüştürüyor.