70 veya 80’lerdeki milliyetçilik veya İslam anlayışımız her ne kadar entelektüel bir derinlikten nasipsiz ise de ciddi bir kültürel samimiyet ve vatanseverlik iştiyakını içermekteydi. Şimdiki boş bekacı popülist milliyetçilik veya İslamcılık anlayışı, maşerî vicdandan direkt dışlanmışlık, ülkeden nitelikli göç ve bölücülüğün adresi olarak karşımızda durmakta.
Batı’nın dokusunu bozmayacak, küresel sistemi etkilemeyecek, ölümleri artık istatistiklere bile dahil edilmeyen ve ayakkabılarının tekini dahi alamadan Myanmar’dan kaçmak zorunda kalan Arakanlı Müslüman azınlık hâlâ Bangladeş’te yaşamaya, daha doğrusu mülteci kamplarında sadece gözlerini açıp kapatmaya çalışıyor.
Abaya giyen kız çocuklar öğrenci olarak değil, Fransız ulusuna komplo kuran küresel İslamcılığın elçileri olarak görülüyor.
© 2024 – Sitede yer alan fikirler yazara aittir ve Perspektif’in editoryal tercihlerini yansıtmayabilir. Kaynak gösterilmesi ve link verilmesi kaydıyla kısmen alıntı yapılabilir.
