Bugün Türkiye yeni bir döneme doğru gidiyor. Gidilen yer ve verilen mücadele, eskiden olduğu gibi adı konulmuş bürokrasi-halk karşıtlığı değil, anayasal kurumların anayasal kurumlar olmaktan çıkartılarak “millî irade” patenti altında iktidarın yasal bir enstrümanı haline getirilmesi ve buna karşı verilen mücadeledir.
Cumhuriyeti geçmişe özlem biçimine sıkıştırarak yeni bir karanlığa doğru giden şiddet eksenli güç mücadelesini arka plan haline getirmeden, siyasal müdahale ve mücadele alanlarını birlikte örmenin yollarını geliştirmemiz gerekiyor. Yoksa feodal bölünmüşlük, kimin gücü kime yeterse düzensizliği, yeniden yeni düzen haline gelecek.
Cumhuriyet’in asıl başarısı halkın çoğunluğunun hukuken bir hanedan ismiyle anılmaya pek de hevesli olmamasıdır. Evet, bundan dolayı Türkiye Cumhuriyeti bir politik rejim olarak kendini bir bayram olarak taltif etmekte 101 kere bahtiyar olmuştur. Bugün bayram, Erken kalkın çocuklar Dinî veya ulusal bir bayram olduğunda, çocukluğumdan dilime pelesenk Barış Manço’nun 1985’te altıncı plağı ve kaset olarak […]
Olmak istediğimiz yerle olduğumuz yer arasındaki mesafe hâlâ duruyor ama üslubu değişti. Türkiye, antidemokratik rejimlerin koleksiyonunu yapan bir ülke haline geldi. Bu hâlden de kurtulursak, sahici bir deneyim birikimi yapan bir toplum oluruz.
Yurttaşın hemen şimdi soluklanmaya acil ihtiyacı var. O yüzden, artık hep beraber nefes alacağımız bir siyasal zeminin inşası gerekmektedir. Yeni yüzyılın anayasası arayışı partilerin ve liderlerin dar ve şahsi ihtiyacına feda edilmemelidir. Yeni yüzyılda öncelikli hedef siyasetin sahte illüzyonlarını deşifre etmek olmalıdır. İçi boş hayal satmak siyasetin işi olamaz. Siyaset sorunlara çözüm üretmek için vardır. […]
Kürt aktörlere göre, Kürt meselesinin çözümü için özelde iktidarın, genelde Türkiye siyasetinin demokratik bir hatta girmesi bir mecburiyet. Ama sadece bu değil, Kürt siyaseti de değişmeli. Zira ancak sivil, diplomatik ve müzakereyi esas alan bir Kürt siyaseti çözüme katkı sunabilir ve gelecekte bir söz sahibi olabilir. Kürt Araştırmaları Merkezi, “Kürt Kanaat Barometresi” adını taşıyan yeni […]
29 Ekim 1923 Cumhuriyet’in ilanından çok, öncesinde ve sonrasında olanlarla ilgili olduğundan, bu olanlar da bugün muhalefettekilere yakın duygu ve fikirleri harekete geçirdiğinden, 100’üncü yıl iktidar cenahında mütenasip bir coşkuya yol açmamış görünüyor. Biraz devletin coşku tertibatını cılız tutmasıyla biraz da 14/28 Mayıs seçimlerinde yaşanan hüsranla ilgili olsa gerek, muhalefettekiler de Cumhuriyet’in 100’üncü yılıyla uyarlı […]
Modernleşmeyi bir zorunluluk olarak gören ve topluma yeni bir kimlik vermekle kendilerini mesul gören Cumhuriyet idaresinin, eğitime ciddi önem atfettiği, ancak ekonomik yoksunluk, personel yetersizliği, eğitimin tabiatından kaynaklanan uzun sürede netice alınabilme realitesi gibi sebeplerle, bu sahada beklenenlerin kısa sürede gerçekleşmediği açıktır.
İstanbul’da geçirdiğim üç günün sonunda Cumhuriyet’in kültür-sanat yüzlerini yakından tanımanın heyecanı ve kendi yüzümü de onların arasına katabilmenin umuduyla doldum. ‘Tarihi yapan el beni de yapmıştı’ ama ben de bu ülkede, kendimden izler bırakmaya çalışarak ülkenin tarihini yapmaya küçücük de olsa bir katkı sunmuyor muydum? Çocukluğumdan beri 29 Ekimlerde coşku duyduğumu çok hatırlamıyorum. Ritüellerin, geçiş […]
Muarızını büyüten bunca tecrübeden sonra, insanların kendisi gibi yaşama ve örgütlenme hakkının yasal ve anayasal güvence altında olacağı bir ülke olmayı başarabilir miyiz diye düşünürken, bir grup Yargıtay üyesinin yapmış olduğu suç duyurusu, Cumhuriyet’in ikinci yüzyılının ilk büyük utancı olarak kayda geçmiştir.
